Dikreozavr. Dikreozaur (Dikreozavr) D.hansemanni (1914), D.sattleri (1914).
Czas Siedlisko: późna jura.
Rozmiar: długość 13,2-20 m.
Waga: 3.3-8.5 ton.
Dane: D.hansemanni- szkielet (brakuje czaszki i kończyn), 2 częściowy szkielet samodzielnie elementy kończyn i kręgosłupa w sumie kilkanaście egzemplarzy. D.sattleri- 2 częściowy szkielet bez czaszki, samodzielnie i pozaczaszkowym materiału, w ogóle, również kilkunastu egzemplarzach.
Co oznacza nazwa "Dvuvilchaty jaszczurka".
Dodatki. biorąc pod uwagę:. Tanzanii (Afryka). Nazwane w wyniku procesów rozgałęzionych wysokiej rdzenia pozvonochnka tworzących dużą garbu na szyjce do połowy ogona.
Dał bardziej imponujący wygląd. Kiedyś podstawą potężnych mięśni szyi i ogona. Szyjka jest bardzo krótki, składający się tylko z 11 lub 12 kręgosłupa i głowa - na zauropodów - wyjątkowo duża w stosunku do ciała. Przednie nogi są bardzo krótkie (kości ramion do bioder - 62%), ale dobrze zorganizowane.
Był, oczywiście, o jedzenie z niską roślinnością, karmienie w zaroślach i niskich drzew typu cykad. Jest to także najbardziej prymitywnych diplodokowatych, najwyraźniej ostatniego ocalałego z linii, która musi w końcu pojawił Batoniane, choć nie stwierdzono żadnych śladów wczesnych Dicraeosaurids.
Znaków: głęboko w ustach; fronty podłączone (fuzji); nozdrzy całkowicie otwarty do góry czaszki; supratemporal okien w stoi; postparietalny małe pudełko; basipterygoid pochylony pod kątem 20 °; głęboki dół pomiędzy wartością tego basipterygoid procesów; żyła na szyi krótsze niż kolce ( 12); pleurocoels porażka w kręgosłupie szyjnym; szyjki żebra są krótkie; długie kolce na odwrocie oddzielane od podłużnych ( Heights 4x ośrodki) kolce neuronowe (zwłaszcza Amargasaurus); piersiowego kręgosłupa pleurocoels zmniejszone lub nieobecne; Ogon jest długi i cienki; krótkie przednie kończyny.
Stosunkowo niewielka zauropodów, Dikreozaur był wspólny element w megafauny Tendaguru, stanowiących 22% zidentyfikowanych okazów, ale ze względu na jego mały rozmiar tylko 7,5% rzeczywistego biomasy megafauny. D. sattleri jest znacznie mniejsza niż D. hansemanni; ważenia tylko ton i wysokości bioder około 2 m, to miało korpus ma większą konia długi ogona na jednym końcu, a drugi serpentyny szyi.
Mamy tendencję do myślenia o zauropodów, opracowanie coraz większy rozmiar, ale Dikreozaur tendencja jest przeciwna, i pokazuje, że nie wszystkie zauropody były ogromne. Pewnie zjadł w zaroślach i niższe gałęzie drzew lasów Tendaguru, czasem stojąc na tylnych łapach, aby osiągnąć wyższe gałęzie. On zawsze był podatny na niebezpieczeństwa ceratozaura mięsożernych, a może uzyskać pewną ochronę, mieszka w dużych stadach, jak niektóre zwierzęta dzisiaj.
|