รูปแบบการต่อสู้

ระหว่างประเทศที่สนามกีฬามวยปล้ำมาทีหลังกรีกโรมัน (ฝรั่งเศส) การต่อสู้ มวยปล้ำถือว่าเป็นบ้านเกิดของอังกฤษต่อมามันก็ถูกนำไปอเมริกาที่การต่อสู้เริ่มที่จะพัฒนาในสองทิศทาง: การต่อสู้ได้รับการปลูกฝังในหมู่ผู้เชี่ยวชาญ

บนพรมมืออาชีพการต่อสู้ครั้งนี้จึงน่าเกลียดมาก มีมติ wildest เทคนิค: จับ protivosustavnye, ขันข้อต่อเทคนิคความเจ็บปวดและอื่น ๆ D. กอล์ฟส่วนใหญ่สู้ - ผู้เชี่ยวชาญแกล้งโหดกว่ากันที่จะทำให้เกิดความสนใจอย่างต่อเนื่องในการต่อสู้ได้. - การต่อสู้ที่เริ่มเพาะปลูกส่วนใหญ่อยู่ในวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา (เราเรียกมันว่า "มวยปล้ำสมัครเล่นจำอเมริกัน) - กฎการต่อสู้ระหว่างประเทศที่คล้ายกับชนิดของการต่อสู้ครั้งนี้

ในอเมริกามวยปล้ำเป็นที่นิยมมากมีคนที่แข็งแกร่งชื่นชอบ เป็นครั้งแรกในโอลิมปิกเกมส์ในการแข่งขันมวยปล้ำฟรีสไตล์นอกจากนี้ยังจัดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1904 ที่จะมีส่วนร่วมในพวกเขาเท่านั้นอเมริกันสู้ - 38 คน ตั้งแต่นั้นมาสหรัฐอเมริกาได้ดำเนินการประเพณีที่ดีในรูปแบบการต่อสู้ ชาวอเมริกันที่ได้รับรางวัลกับ 1904 เพื่อ 1996 ในโอลิมปิกเกมส์ 99 เหรียญโอลิมปิก - มากขึ้นกว่าประเทศอื่น ๆ

หลายปีที่ผ่านทีมงานของสหภาพโซเวียตและตอนนี้รัสเซีย vies กับนักสู้ที่แข็งแกร่งมากสหรัฐอเมริกา ประเทศชั้นนำอื่น ๆ เป็นอิหร่านที่การต่อสู้ครั้งนี้ - กีฬาแห่งชาติที่รบและ deified เกือบเช่นเดียวกับตุรกี บางคอลัมกีฬาที่ครั้งหนึ่งเนื่องจากความนิยมของการต่อสู้ในโลกแม้จะแสดงความกลัวว่า IOC อาจไม่รวมการต่อสู้กรีกโรมันจากโปรแกรมของกีฬาโอลิมปิก

ในสหภาพโซเวียตมวยปล้ำเริ่มพัฒนาคลาสสิกมากในภายหลัง วีทสู้ไม่ได้คุ้นเคยกับชนิดของการต่อสู้ครั้งนี้ ข้อยกเว้นเป็นนักมวยปล้ำจากอาร์เมเนียอ​​า​​เซอร์ไบจานและจอร์เจียซึ่งมวยปล้ำแห่งชาติมีจำนวนมากจะทำอย่างไรกับเทคนิคการต่อสู้ระหว่างประเทศ ชิงแชมป์แห่งชาติครั้งแรกจัดขึ้นในปี 1945

คลาสสิก bortsy- หลายคนเดินเข้าไปในการต่อสู้รูปแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งของชั้นเรียนน้ำหนักผู้ที่อยู่ในที่มีเป็นจำนวนมากของการแข่งขัน ยูเนี่ยนคณะกรรมการวัฒนธรรมทางกายภาพและกีฬาจัดขึ้นค่าธรรมเนียมการฝึกอบรมพิเศษสำหรับโค้ชที่พวกเขาได้เรียนรู้เทคนิคการแบบใหม่ที่ซับซ้อนของการต่อสู้ครั้งแรก การพัฒนารูปแบบการต่อสู้ในสหภาพโซเวียตเริ่มต้นเพราะมันเป็นกีฬาโอลิมปิก สำหรับการแสดงในต่างประเทศครั้งแรกที่เครื่องบินรบของโซเวียตที่มีความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งควรจะเป็นสตาลินที่สี่ของตัวเองเป็นแฟนของการต่อสู้และชัยชนะในประเภทน้ำหนักหนักจะถือเป็นสิ่งที่สำคัญและเด็ดขาด

เป็นครั้งแรกที่นักมวยปล้ำของเราเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกในปี 1952 คู่แข่งหลักสำหรับเหรียญทองเป็น "ทางตอนเหนือของไจแอนท์" สวีเดน Antonsson บีขณะที่เขากำลังแชมป์ยุโรปปี 1946, 1949, มวยปล้ำ, แชมป์โลก 1950 นี้ตามที่คลาสสิก มวยปล้ำแชมป์โลก 1951 รูปแบบผู้ชนะเลิศเหรียญเงินมวยปล้ำโอลิมปิกเกมส์ 1948 ที่กรุงลอนดอน

ไม่มีผู้เชี่ยวชาญด้านตะวันตกและนักข่าวมีข้อสงสัยว่าในปี 1952 ก็จะกลายเป็นแชมป์โอลิมปิก Antonsson ไม่มี ในรอบสุดท้ายที่เขาได้พบ kohoznikom นักเก็ตที่มีความสามารถของคาเฮ A. Mekokishvili ที่ชิงแชมป์แห่งชาติเป็นครั้งแรกในปี 1945 มันเป็นอาร์แซนได้รับรางวัลสถานที่แรกและมั่นคงถือมันไว้เป็นเวลาหลายปี ดังกล่าวเป็นวิธีการที่แชมป์โอลิมปิก 1952 เนื่องจาก Mekokishvili ได้รับรางวัลการต่อสู้ครั้งสุดท้ายและทีมงานของสหภาพโซเวียตนักมวยปล้ำฟรีสไตล์ชนะเกมเหล่านี้สถานที่แรก

รวม 1952-1996 มวยปล้ำล้าหลัง - รัสเซียได้รับรางวัลในการแข่งขันโอลิมปิก:

1952-2 ทอง 1 เหรียญเงิน
1956 อาร์ 1 ทอง
1960 r 2 เงิน 3 ทองแดง
1964 r 2 ทอง 1 เงิน 2 ทองแดง
1968 r 2 ทอง 1 เงิน
1972g.- 5 ทอง, 2 เงินและ 1 ทองแดง
1976g.- 5 ทอง 3 เงิน
1980 -7 ทอง 1 เงิน 1 ทองแดง
1988 -4 ทอง 3 เงิน 2 ทองแดง
1992 -3 ทอง 2 เงิน 2 ทองแดง
1996-3 ทอง 1 เงิน

ในปี 1996 รัสเซียเป็นครั้งแรกในโอลิมปิกเกมส์ในฐานะที่เป็นทีมงานที่เป็นอิสระ ส่วนใหญ่ชนะนักมวยปล้ำฟรีสไตล์เล็กซานเดอ Medved - แชมป์โอลิมปิกสามเจ็ดครั้งแชมป์โลก โดยแชมป์โอลิมปิกสองครั้งและหกแชมป์โลกเป็น Sergei Beloglazov และ Arsene Fadzayev สองโอลิมปิก "ทอง" นอกจากนี้ยังมีอีวาน Yarygin, Levan Tediashvili, Orslan Andiev, Maharbek Khadartsev (ในแอตแลนตาในกีฬาโอลิมปิก 1996 Maharbek ยังได้รับรางวัลเหรียญเงิน) ยังคงปลดปล่อย และประชันยุโรปในการต่อสู้ได้ถูกจัดขึ้นสำหรับผู้หญิง